Jesteśmy rowerzystami, codziennie i całorocznie dojeżdżający rowerami na kampus, do pracy i na zajęcia. Wiemy, jakie są problemy i ograniczenia związane z infrastrukturą rowerową na Politechnice. Brakuje miejsc postojowych, nie mamy serwisu rowerowego, nie mamy się gdzie umyć i przebrać. Zmieńmy to! Projekt jest pierwszym krokiem do stworzenia kompleksowej infrastruktury rowerowej na Politechnice. Stańmy się wzorowym przykładem na skalę krajową i międzynarodową!

Liczne badania pokazują, że pracownik korzystający z roweru jest:

• szczęśliwszy (i pracuje wydajniej) [1]
• szybszy: nie spóźnia się do pracy (nie stoi w korkach), [2]
• zdrowszy (a co za tym idzie, rzadziej korzysta ze zwolnień lekarskich). [3,4]

W związku z powyższym korzyść dla pracodawcy z zachęcenia jak największej liczby pracowników do regularnej jazdy rowerem jest oczywista. Ponadto, ludzie dojeżdżający do pracy rowerem żyją dłużej, rzadziej chorują na serce [3,4]. Przeciętny pracownik, który przerzuci się na codzienny dojazd do pracy rowerem, traci 6 kg w ciągu pierwszego roku [5]. Dojeżdżający rowerami osiągają tę samą średnią prędkość co podróżujący samochodami do pracy (15 - 20 km/h) [6], a nie tworzą korków, nie zanieczyszczają środowiska, nie zajmują miejsc parkingowych. Badanie na 30 tysiącach osób, prowadzone przez okres 15 lat wykazało, że u ludzi jeżdżących do pracy rowerem, ryzyko że umrą w trakcie okresu badania, było o 40% niższe [7].

Wiele badań pokazuje, iż dobra infrastruktura rowerowa zachęca ludzi do przesiadki z samochodu na rower [8]. Biorąc pod uwagę społeczną odpowiedzialność Uczelni, powinniśmy realizować śmiałe inicjatywy rowerowe. Możemy stać się przykładem dla innych uczelni, korporacji i pozostałych zakładów pracy i przyczynić się do pozytywnego trendu zwiększenia liczby rowerzystów. Jeżeli zachęcimy pracowników do korzystania z rowerów zamiast samochodów, uczynimy Politechnikę miejscem dużo bardziej przyjaznym do pracy i przebywania.

Kompleksowe badania ruchu we Wrocławiu przeprowadzone w 2019 r. wykazały, że zaledwie 6% ruchu w mieście to ruch rowerowy, a 41% to ruch samochodowy. W kwestii udziału rowerzystów w całkowitym ruchu wypadamy zdecydowanie gorzej niż miasta europejskie, osiągające 15-30%.

Jednocześnie w ostatniej dekadzie jesteśmy świadkami stałego wzrostu ruchu rowerowego w mieście. Dużą popularnością cieszy się Wrocławski Rower Miejski, a odsetek podróży odbywanych rowerem jest jednym z największych w Polsce. Ten trend możemy oglądać dzięki pojawiającym się coraz częściej ścieżkom i drogom rowerowym.

Skłonność do podróży rowerem widzimy również w badaniu mobilnościowym przeprowadzonym na grupie 10% pracowników Politechniki Wrocławskiej:

• 65% badanych pracowników posiada rower lub rower elektryczny,
• 27% korzystało z roweru jako środka dojazdu na uczelnię przed pandemią
• 32% deklaruje, że będzie korzystać z roweru jako środka dojazdu na uczelnię po pandemii
• 64% deklaruje poparcie dla priorytetu ruchu pieszych i rowerzystów w obrębie Kampusu Politechniki.

W kolejnych latach możemy się więc spodziewać wzrostu mobilności rowerowej na uczelnię wśród pracowników, można także spodziewać się, że podobne zjawiska będą miały miejsce wśród studentów. Na ten wzrost powinniśmy się przygotować tak, by mógł odbywać się harmonijnie: wygodnie dla nowych rowerzystów, minimalizując konflikty o przestrzeń na kampusie z innymi użytkownikami ruchu.

Jakie widzimy problemy na kampusie? Niestety, według naszej diagnozy, jako osób dojeżdżających regularnie na uczelnię, Politechnika nie zapewnia wystarczającej infrastruktury rowerowej dla swoich pracowników i studentów. Nie są prowadzone żadne działania zachęcające do przesiadki na rower. W szczególności, zauważamy następujące braki:

• niewystarczająca liczba miejsc postojowych, stojaków, w szczególności zadaszonych i monitorowanych. Miejsc postojowych znajdujących się w bezpośredniej bliskości budynków jest zbyt mało, a część z nich nie jest monitorowanych (dochodzi do kradzieży),    
• mała liczba miejsc w rowerowniach,  
• brak możliwości przechowywania przyczepek rowerowych,
• brak uczelnianego serwisu rowerowego dostępnego dla studentów i pracowników, lub choć mini-punktów serwisowych z podstawowymi narzędziami, stojakiem, pompką, itp.
• brak szatni, pryszniców, sanitariatów w budynkach, umożliwiających przebranie się i przygotowanie do pracy.

Wierzymy, że nasz projekt będzie miał ogromny wpływ na naszą społeczność, motywując większą liczbę osób do codziennego korzystania z roweru.

Nasz projekt to:

• Większa dostępność miejsc parkingowych dla aut: każda osoba, która zamieni auto na rower sprawia, że jakieś miejsce parkingowe nie jest zajęte przez auto
• Perspektywa lepszej integracji środowiska uczelnianego: przyjeżdzający na kampus rowerem znacznie chętniej niż kierowcy zostają po pracy by wyjść z kolegami z zespołu lub studentami na kolację albo wyjście integracyjne
• Mniej spalin na kampusie: rowery są wyjątkowo niskoemisyjne
• Mamy szansę stać się uczelnią wskazującą trend i kierunek w rozwoju zrównoważonej mobilności (brak takich inicjatyw w Polsce)

[1] Ch. Montgomery, Miasto szczęśliwe: jak zmienić nasze życie, zmieniając nasze miasta, Wysoki Zamek, Kraków 2015
[2] P. Tranter, Effective speed: Cycling because it's faster, w "City Cycling", J. Pucher i R. Buehler (Ed.), MIT Press 2012
[3] C. A. Celis-Morales, "Association between active commuting and incident cardiovascular disease, cancer, and mortality: prospective cohort study" BMJ 357, j1456 (2017)
[4] K. Blond et al., "Prospective Study of Bicycling and Risk of Coronary Heart Disease in Danish Men and Women", Circulation 134, 1409–1411 (2016)
[5] J. Howard, “Mastering cycling”, Champaign IL, Human Kinetics, 2010, s. 22
[6] P. Jensen et al., “Characterizing the speed and paths of shared bicycles in Lyon”, Transportation Research Part D: Transport and Environment 15, 522-524 (2010)
[7] L. B. Andersen et al., "All-Cause Mortality Associated With Physical Activity During Leisure Time, Work, Sports, and Cycling to Work", Arch Intern Med 160, 1621-1628 (2000)
[8] P. Walker, Jak rowery mogą uratować świat, Wysoki Zamek, Kraków 2018